У артыкуле раскрываюцца сэнсавая напоўненасць і сімвалічная знакавасць апісанняў застолляў у паэме Якуба Коласа «Новая зямля», ахарактарызаваных як славесны нацюрморт. Адзначаны жывапісная і змястоўна-ацэначная функцыі вобразаў ежы ў мастацка-эстэтычным кантэксце твора як паказчыкаў духоўнасці, культуры і традыцый беларусаў, іх ментальнага і фізічнага аблічча, быційна-побытавай арганізацыі. Прадэманстравана сувязь гастранамічнай культуры з камунікатыўна-ідэнтыфікацыйнымі працэсамі, гістарычным кантэкстам эпохі.

Жанна ШАЛАДОНАВА

На все статьи номера