Добры ўчынак ніколі не сыдзе ў нябыт. Не адразу, дык пазней, нават праз гады адгукнецца, улагодзіць душу, спыніць на парозе дрэннага, натхніць на слаўныя справы дзеля іншых… Пра людзей, зараджаных на Дабро, пра тыя формы, якія яно часам набывае, пра Дабро як цуд і як інвестыцыю ў будучыню разважае аўтар у сваім артыкуле.

Ігар ГАНЧАРУК

На все статьи номера