У артыкуле разглядаецца спецыфіка рэжысёрскай (раман «Святыя грэшнікі» А. Асіпенкі), літаратурнай (раман «Не аднойчы забіты» У. Рубанава) і навуковай (раман «Кентаўры» В. Гігевіча) дзейнасці, якая, у трактоўцы пісьменнікаў, патрабуе творчага падыходу. Аўтарамі выказваецца меркаванне, што па-сапраўднаму таленавітай асобе наканаваны значны грамадскі абавязак (А. Асіпенка), што толькі гарманічны, справядлівы свет дазваляе асобе паўнавартасна раскрыць свой талент (У. Рубанаў), што навуковая дзейнасць павінна быць стваральнай па азначэнні (В. Гігевіч).

Ганна НАВАСЕЛЬЦАВА

На все статьи номера