У артыкуле даследуецца сімвалічная змястоўнасць і семантычны патэнцыял земляробчых топасаў у мастацкім выяўленні асаблівасцей «месцаразвіцця» народа, яго быційна-творчай рэалізацыі, вызначальных прынцыпаў уладкаванасці ў свеце. Звяртаецца ўвага на суаднесенасць ключавых рыс нацыянальнага характару беларусаў, рускіх і ўкраінцаў з прыродна-аграрнымі ландшафтнымі складнікамі тэрыторый. Раскрываецца роля аграрнай вобразнасці ў трансляцыі ідэй асветніцтва, персанальнага і нацыянальнага духоўнага росту, творчай рэалізацыі чалавека.

Жанна ШАЛАДОНАВА

На все статьи номера